برنامه ریزی کاربری اراضی شهری در اطراف ایستگاه مترو شوش با رویکرد توسعه حمل و نقل محور

چنان چه به حمل ونقل عمومی تنها به عنوان ابزاری برای کاهش سهم اتومبیل درسفرهای درون شهری و جلوگیری ازتوسعه گسترده شهر نگریسته شود، پتانسیل های توسعه ای و فرصت های ایجاد شده توسط ایستگاه های حمل و نقل عمومی بر محیط پیرامون نادیده گرفته می شود. درنتیجه به دلیل عدم برنامه ریزی فضایی وکاربری اراضی و پیش بینی های لازم در پیرامون ایستگاه های مترو شاهد آشفتگی محیطی و عدم کارآیی بهینه محیط و حتی معضلات اجتماعی و اقتصادی پیرامون ایستگاه های مترو خواهیم بود. این تحقیق برآن است که پارامترهای کاربری زمین که از استقرار ایستگاه مترو متاثر می شوند را معرفی کرده و سپس درمحدوده موردمطالعه میزان تاثیرپذیری هریک از این پارامترها راارزیابی کند. بدین منظور براساس اطلاعات بدست آمده از شهرداری، عکس های هوایی مربوط به دوره های زمانی مختلف و با مراجعه به محدوده مورد مطالعه وانجام مصاحبه عمیق باساکنان وشاغلان درمحدوده نسبت به ایجادلایه های اطلاعاتی اقدام گردید. درمرحله بعد پس ازتعیین میزان اهمیت هریک ازمعیارها و بااستفاده از روش هم پوشانی وزندارلایه ها در محیط gisنسبت به شناسایی مناطق متاثراقدام می گردد. هم چنین دلایل شکل گیری هر یک ازپهنه بندی ها بررسی شده و شدت اثر گذاری درهر یک از حوزه ها معین می گردد ودر نهایت با تاکید بر لزوم تغییر در نظام کاربری وضع موجود ، توصیه ها و پیشنهاداتی برای آینده پیشنهاد می شود. واژگان کلیدی : ایستگاه مترو شوش ، برنامه ریزی کاربری اراضی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی و هم پوشانی لایه ها.....